Gün

Gözlerim kurşun gibi ağır ağır açıldı bu sabah,  merhaba dünya. Penceremdeki güvercin, tahta masam, boş şişeler, can dostum Çomar merhaba. Tatlı komşu Ayşe teyze, emekli Salih öğretmen; yeni bir gün doğdu merhaba. Dostlar merhaba... Yeni bir gün doğdu... Merhaba... 

Hava ayaz mı ayaz ellerim ceplerimde 

Bir türkü tutturmuşum duyuyorsun değil mi? 

Çalacak bir kapım yok mutluluğa hasretim

Artık sokaklar benim görüyorsun değil mi?

Zaman akmıyor sanki, saatler durmuş bugün.

Sonsuz yalnızlığımda bir tek sen varsın bugün

Ya dön bana artık duyuyor musun beni? 

Ya çık git dünyamdan anlıyorsun değil mi? 

Bir resmin kalmış bende, tam ortadan yırtılmış

Hani siyah kazaklı biliyorsun değil mi? 

Gözlerimden süzülen birkaç damla anıda

Senin sıcaklığın var anlıyorsun değil mi?

                 *         *          *

Kim demişse iki gönül bir olunca

Samanlık seyranmış bir de bana sorsa

El kızı doyar mı çavdar ekmeğiyle 

Babası büyütmüş baklava börekle

Geriye ne kaldı bir kuru sevdayla 

Ne köy olur benden ne de kasaba

Gerçekler yaşam gibi ağır ağır önümden geçiyor

Yine de merhaba (Ne köy olur senden ne de kasaba)

Bir yaşam gerçek gibi ağır ağır sonuna geliyor

Son bir merhaba

Çoktan uçmuş güvercin, tahta masam devrilmiş, can dostum Çomar uykuda. Tatlı komşu Ayşe teyze, emekli Salih öğretmen; hepinize, hepinize elveda. Dostlar elveda... Gözlerim kurşun gibi, ağır ağır kapandı bu gece. Elveda...

Barış Manço, Yeni Bir Gün